انعطاف پذير نبودن برخي از هنرمندان باعث فاصله گرفتن نسل جوان از موسيقي سنتي ميشود.
به گزارش
هفت چشمه به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان؛ فرهنگ ايران در دنيا زبانزد و آغشته به شعر و ادبيات است و موسيقي در ادبيات و تاريخ کهن ما قديمي ترين هنر به شمار ميآيد. در حال حاضر موسيقي در کشور ما شکل هاي گوناگون و خاصي دارد و نسل جديدي روي کار آمده که هر کدام آرزوهايي براي ارتقاء موسيقي اصيل ايراني دارند.
البته اين امر بديهي است که در سال هاي اخير رنگ و بوي موسيقي سنتي تکراري شده و عده زيادي از مخاطبان جوان علاقه چنداني به گوش کردن به اين سبک ندارند.
از طرفي عدهاي از خوانندگان موسيقي سنتي مدعي هستند که نسل جديد با نسل قبل از خودشان ارتباط برقرار نميکنند و اين امانت تاريخي (موسيقي سنتي) را ارتقا نميدهند؛ از سويي ديگر ما شاهد اين موضوع هستيم که برخي خوانندگان جوان در حوزه سنتي با ايجاد تغييراتي در سازبندي، آهنگها را به گونهاي تنظيم ميکنند که باب سليقه ي جوان ها شده و مخاطبان زيادي را جذب مي کنند. در اينجا اين سوال مطرح مي شود که آيا آهنگ هايي که با شکل جديد تنظيم مي شوند را مي توان موسيقي سنتي ناميد يا خير؟ در پاسخ به اين سوال بايد گفت موسيقي با گذشت زمان تغيير مي کند و حتي اگر از شنيدن يک آهنگ قديمي لذت ببريم به دليل تنظيم جديد و به روز آن است وگرنه فقط ملودي نمي تواند نظر مخاطب را جلب کند.
با اين تفاسير اينطور استنباط مي شود که براي آشتي دادن نسل جوان با موسيقي اصيل و سنتي اين راه حل خوبي است که آثار ارزشمند قديمي ولي بي کيفيت را به صورت جديد و باب سليقه جوانان تنظيم کرده و حتي از سازهاي کلاسيک، پاپ و ... در ساخت آن استفاده شود چرا که هيچ يک از سازهاي امروزي قوانين موسيقي ما را تغيير نمي دهند؛ براي مثال ويلون سازي کلاسيک است اما اساتيد بزرگي با همين ساز، موسيقي ايراني نواخته اند.
قابل ذکر است که در بعضي موارد تغييرات به گونه اي است که آهنگ، از موسيقي سنتي فاصله گرفته و وارد حيطه موسيقي تلفيقي مانند (پاپ سنتي) مي شود؛ البته اين سبک موسيقي تلفيقي که در سال هاي اخير شنونده آن هستيم در بين مخاطبان جوان بازخورد خوبي داشته است. نام جهاني موسيقي تلفيقي به اصطلاح موسيقي فيوژن است. در ديگر فرهنگ ها نيز براي نجات دادن يک سبک از مهجور و تکراري شدن، از تلفيق آن سبک با ديگر سبک هاي پرطرفدار استفاده مي کنند و مي توان گفت سرنوشت يک سبک قديمي را تغييز داده و آن سبک موسيقي را دوباره احيا مي کنند.
از هنرمندان پيشگام و معاصر اين تکنيک (تلفيق کردن دو سبک سنتي و پاپ) مي توان به کيهان کلهر و کيوان ساکت اشاره کرد.
به طور کلي براي تعريف واژه موسيقي تلفيقي مي توان اينگونه گفت: عناصر دو يا چند موسيقي که اشتراکات و تفاوت هاي مشخصي دارند را با هم ترکيب کرده تا به صدا و سبک نويي برسد.
البته خوانندگان زيادي هستند که متعصبانه به موسيقي سنتي آن هم به سبک سابقش وفادار هستند و به هيچ عنوان حاضر نيستند موسيقي اصيل و سنتي را با شکل و شمايل جديدش بپذيرند، که اين انعطاف ناپذير بودن باعث فاصله گرفتن نسل جوان از موسيقي سنتي مي شود.
مي توان اينطور نتيجه گيري کرد که بهتر است با اندکي تغييرات در موسيقي اصيل و سنتي مخاطبان جوان را جذب موسيقي سنتي کرد و اين سبک را زنده نگاه داشت.
گزارش از حميد محمدي بيدمشگي
انتهاي پيام/